Ένα σοβαρό πρόβλημα αποτελεί και το σχολείο, όπου τα παιδιά των μεταναστών έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλο εμπόδιο στο θέμα της γλώσσας, την οποία δυσκολεύονται να μάθουν χωρίς καμιά βοήθεια και υποστήριξη, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν σωστά το σχολικό πρόγραμμα, καταλήγοντας έτσι αμόρφωτοι μένοντας στην άγνοια, χωρίς να είναι ενημερωμένοι για τα δικαιώματα και τους νόμους που τους αφορά.

Όσον αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση και εκεί τα πράγματα είναι αρκετά πολύπλοκα. Ειδικά για τους νέους που δεν κατάγονται από χώρες της Ε.Ε, που εκτός από τον ανταγωνισμό για μια θέση στο πανεπιστήμιο, οι αιτήσεις τους για φοίτηση δε γίνονται δεκτές. Πράγμα το οποίο είναι άδικο, γιατί υπάρχουν άτομα με εξαιρετικές ικανότητες, τα οποία έχουν να προσφέρουν πολλά στη κοινωνία, αλλά τους αφαιρείται αυτή η ευκαιρία.

Στο θέμα της εργασίας τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, αφού μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, τα παιδιά αυτά κινδυνεύουν να απελαθούν από την χώρα λόγω έλλειψης ενσήμων, ακόμα και αν έχουν γεννηθεί ή σπουδάσει στην Ελλάδα. Καταλήγοντας έτσι να εργάζονται πάνω σε άσχετες εργασίες από αυτά που έχουνε σπουδάσει, πολλές φορές ακόμα και ανασφάλιστοι ώστε να μπορούν να πληρώνουν τα ένσημά τους.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ότι για να λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα χρειάζεται πολλή δουλειά, προσπάθεια, υπομονή και συνεργασία, τόσο από την ελληνική πολιτεί όσο και από τα ίδια τα παιδιά των μεταναστών. Αρχίζοντας με τη σωστή λειτουργία και την οργάνωση, τα σχολεία με εκπαιδευμένο προσωπικό ώστε να βοηθάνε αυτά τα παιδιά και η ύπαρξη βασικών δικαιωμάτων όπως είναι η μόρφωση και η υγεία, η Ελλάδα μπορεί να κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά στο θέμα της μετανάστευσης.

Μπορεί να μην έχουμε την ίδια καταγωγή, νοοτροπία , χρώμα δέρματος ή ενδιαφέροντα, αλλά έχουμε σίγουρα κάτι κοινό. Είμαστε νέοι, έχουμε προσωπικότητα, ίδια δικαιώματα και το ίδιο πάθος και αγάπη για τη ζωή..
Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα μας… περιμένοντας τις ιδέες και τη συμμέτοχη σας!!!

Ιρίνα Ποτιτσάρι
Μαθήτρια Γ΄ Λυκείου